Τα πάνω κάτω της Σούλλας

Mood Swings?
Τες τελευταίες μέρες είχα mood swings! Έτσι στα καλά καθούμενα έπιανε με το depression μετά εξύπνουν ένα πρωί μες την τρελλή χαρά.. Δυστυχώς εν εγίνετουν τίποτε για να δικαιολογεί τα mood swings. Oύτε καν ειχα PMS ή περίοδο ή κάτι..Άραγε έγινα bipolar? Τι σημάινει bipolar?

Άμαν ήμουν πιο μιτσιά τζαι ομολογουμένως πιο normal, εν είχα ποττέ mood swings. Μην σου πω πως άμαν είχαν οι φιλενάδες μου ενευρίαζα πολλά. Έν εκαταλάβαινα πως εγίνετουν την μια στιγμή να νομίζεις πως έχεις ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ τζαι την άλλη να χασκογελάς τζαι να αππώνεσαι. Οπόταν μπορείτε να καταλάβετε την σύγχηση μου όταν κάτι που εν καταλαβαίνω και με εκνευρίζει πηλέ, συμβαίνει μου εμένα και εν μπορώ να το ελέξω.

Κάτω...
Στες στιγμές δυστυχίας ξεκινώ το γνωστό τροπάριο. Πρήζω τες φιλενάδες μου μέσω email. Πρήζω τον φίλο μου που τα τηλέφωνα..αν έβρω τζαι κανένα πλάσμα που να μεν αντρέπουμαι πρήζω του τα τζαι τζείνου face to face!  On the side, ξεκινώ την λίστα με τα πράματα για τα οποία είμαι ευγνόμων στο Θεό. Ξέρω εν αρμόζει στην ηλικία μου αλλα πιστέφκω στον Θεό με πάθος. Οϊ βέβαια το πάθος που απαιτεί να πηαίνεις εκκλησία, να νηστεύκεις και ούτω καθ' εξής αλλά το πάθος που άμαν μου λαλεί καμιά φιλενάδα μου το πρόβλημα της τζαι καρτερά να της πω καμιά λογική συμβουλή, εγω επιμένω να της λαλώ πως να μεν ανησυχεί τζαι ο Θεός διά μας μόνο όσα κακά μπορούμε να αντέξουμε τζαι πως σίουρα εννά της στείλει τζαι καλά στο πολλά εγγύς μέλλον και λοιπές γιαγίστικες θεωρίες τις οποιές πιστεύκω τζαι που πάνω. Τέλοπάντων back to the point. Τυχαίνει μου ας πούμε κυριολεκτικά να μπαίνω μες το ασανσέρ στη δουλειά μια χαρά κουπέπι τζαι ώσπου να φκω ναν γεμάτα τα μάθκια μου..Εν λογικό ας πούμε?

Πάνω..
Στες στιγμές ευφορίας εν το πολλοαναλύω, απλά απολαμβάνω το! Εν σαμπώς τζαι είμαι high. Ούλλα φαίνουνται μου καλά τζαι όμορφα..Εννοείται πως στον επίκεντρο του psychotισμού ειναι πάντοτε το Λονδίνο. Μισώ το Λονδίνο. Εν κουκλί το Λονδίνο. Γιάξ το underground. Ήντα ωραία που δκιαβάζω τα βιβλία μου το πρωί μες το τρένο..

Να κάτσω να ανησυχήσω μήπως;

I.e. να προσπαθήσω να με ψυχολογήσω; οξά απλά να μάθω to live with it και να σκάσω να περνώ...Εννοείτε πως εν πολλά time consuming η ψυχανάλυση οπότε επιλέγω να βκώ έξω καθώς εν Παρασκευή απόγευμα..πάω να τολμήσω ξανά να μπω στο ασανσέρ..λαλείτε να με ξανακλαμουρίσει? Έννα φέρω τον φίλο μου να το δέρει αν τολμήσει! Ακούεις ρε παλιοασανσέρ? Που εννά μου παίξεις εμένα τον αρτσιάκκη! Άτε να δω Α!

Η Σούλλα, τα τρένα, οι κινέζοι και τα πλυντήρια..

Καμιά φορά το να ζείς σε τούντη πόλη εν σαν την κούρσα μετ' εμποδίων.

ΕΜΠΟΔΙΟ 1 - ΤΑ ΤΡΕΝΑ

Την Τετάρτη είχαν απεργία  τα τρένα. Για να πάω δουλειά εχρειάστηκα τρία λεωφορεία, ένα ταξί, 15 λίρες και τρείς ώρες. Περίπου άλλα τόσα για να επιστρέψω σπίτι μου..

ΕΜΠΟΔΙΟ 2 - ΟΙ ΚΙΝΕΖΟΙ

Την Τετάρτη και την Πέμπτη είχαμε κάτι συναντήσεις με μια κινέζικη εταιρεία. Ήρταν 25 πλάσματα που την πλευρά τους (χωρίς καν να μετρώ τους μεταφραστές). Και δεν εμιλούσαν λέξη αγγλικά..Μέχρι και για να συστηθούμε εχρειαζούμασταν μεταφραστές.. Ας πούμε πως εφκάλαμε τριών ωρών δουλειά σε δύο ολόκληρες μέρες..

ΕΜΠΟΔΙΟ 3 - ΤΟ ΠΛΥΝΤΗΡΙΟ

Έπιασε με πανικοβλημένος ο φίλος μου ενόσω ήμουν διακοπές να με ενημερώσει πως έσπασε το πλυντήριο μας..Τελοσπάντων έκαμε ό,τι μας επαρατζείλαν να δούμεν αν σάζεται. Εν εσάζετουν..Επαραγκείλαμε καινούριο. Εν εκάμναν delivery Σαββατοκυρίακο. Βέβαια. Άλλωστε γιατί να κάμνουν..Ο κόσμος τις καθημερινές κάθεται τζαι καρτερά πλυντήρια. Ούτε δουλειές έχει, ούτε κοπελλούθκια τίποτε..Τέλοςπαντων..Παρασκευή είπαμε τους. Μεταξυ 3 με 9 είπαν μας. Καλώς.  Πιάνω σήμερα το πρωί να ρωτήσω μήπως μπορούν να μου πουν κάτι πιο συγκεκριμένο αν θα φύω που την δουλεία να μεν φύω άδικα. Όχι.  Ισως όμως να με πίασουν μιά ώρα πριν να έρθουν αλλά εν μπορούν ούτε καν τούτο να μου το εγκυηθούν. Οπότε, κατα τις  2 και 20 κάμνω την με ελαφρά πηδηματάκια που την δουλεία. Αντροπή μεγάλη αλλά τι να κάμουμε να μείνουμε δείχα πλυντήριο? Εν εγίνετουν..Εν 6 η ώρα. Με ήρταν, με επιάσαν με τηλέφωνο με τίποτε!

Το πιο τραγικό είναι πως σε καμιά απο όλες αυτές τις φάσεις εν εσικκίρτησα λεπτό. Άραγε έχω υπομονή γαιδάρου? Εν έχω! Βαρκούμαι πολλά να μου σπαταλούν τον χρόνο μου. Απλούστατα έμαθα ότι σε τούντη πόλη μια ζωή πρέπει να πηδάς εμπόδια. Αλλα πήδα τζαι να σε πηδήσουν εννα πάθουμε τζαι τίποτε καμιαν ημέρα τζαι να μεν το πάρουμε κάν πρέφα..

Καλό Σαββατοκυρίακο..

Σούλλα Φθινόπωρο/Χειμώνας 2010

Ήμουν geek που μιτσιά.Άρεσκε μου πάντα το η επιστροφή στο σχολείο για τους εξής λόγους:

1. Επελλάνησκα με τα βιβλιοπωλεία.. Ενθουσιάζουμον και εξακολουθώ να ενθουσιάζομαι με τις καινούριες πέννες, ειδικά τις pilot με την στρογγυλή μυττούα. Και τα box files αρέσκαν μου,  ελάτρευα τα box files..με dividers .. με όνειρα για ένα οργανωμένο μέλλον..που εξεπερνιούνταν πριν καν να μπει ο Οκτώβρης.

2. Λατρεύω τα καινούρια βιβλία. Είμαι βιβλιοφάγος (νομίζω εν περιττό να το κρύψω).

3. Εξανάβλεπα τες φίλες μου, αν τζαι τωρά που το σκέφτομαι, ομολογώ πως τις έβλεπα τζαι στις διακοπές οπότε τούτη η ατάκα που την σύρνουν συχνά ποδά ποτζεί για να δικαιολογηθεί ο geekismos είναι άκυρη και καθόλου δεν στέκει..Αν είσαι geek, δέχτου το, embrace it και move on!

4. Λοιπόν φτάνουμε στο ψητό! Ήμουν σίουρη κάθε χρονιά πως φέτος ήταν η χρονιά που θα έλαμπε το αστέρι μου. Είτε ακαδημαϊκά, είτε γκομενικά, είτε τελοσπάντων θα ανακαλύπτετουν το ταλέντο μου στην ηθοποιία, τον χορό, κάτι τελοσπάντων ήμουν εκατό τοις εκατό σίουρη πως θα εσυνέβαινε. Κάθε μα κάθε χρόνο! Δεν είχα καμία αμφιβολεία..

Έτσι λοιπόν κάθε Σεπτέμβρη επανέρχεται μου τζείντο αίσθημα του "μπορώ να καταφέρω τα πάντα." Εξακολουθώ να συνδέω ακόμα το Φθινόπωρο με τις καινούριες αρχές και με την πίστη πως σίγουρα τούντη χρονιά θα διαπρέψω (Σίγουρα σίγουρα! Θα γίνει το θάυμα! Δεν το αμφιβάλλω καθόλου!) Έτσι λοιπόν, .Σούλλα λαβς το Φθινόπωρο. Περιμένω με ανυπομονησία κάτι αλλά ο Θεός ξέρει τι...