Τον τελευταίο καιρό νιώθω λες και περιμένω το connecting flight μου και αυτό απλά δεν έρχεται. Νιώθω λες και είμαι in transit, ή τέλοσπαντων in a trance. Να εξηγηθώ. Ήμουν 6 μήνες σε ένα πελάτη ξαφνικά έρκουμαι πίσω στο γραφείο μου και ανακαλύπτω το εξης : I just couldn't care less. Εν αγχώνουμαι. Η ώρα πεντέμιση έξη κλείω τα τζαι φεύκω σαν την κυράτσα. Hello κοπέλα μου επέταξες στην στον κάλαθο την καριέρα ετσι απλά?
Η ας πούμε άλλο. Πιάνει με τηλ η μάμα μου και λέω της πως θα την πιάσω πίσω τζαι εν την πιάννω ποττέ..κόφτει με ας πούμε? Μα γιατί τούτη η αδιαφορία ούλλη?
Μιλούν μου οι φίλες μου τζαι ξεχάννω τι μου είπαν. Έρκεται ο φίλος μου σπίτι τζαι ξεχάννω τι ήθελα να του πω τόσες ώρες.
Μα...εν σάννα εν μια άλλη τζαι απλά εν την κόφτει η ζωή μου εμένα so εν ασχολείται να καμει keep up!! Τζαι εγώ νιώθω πολλά κουρασμένη να ασχοληθώ να την πείσω πως εν σημαντικά ούλλα τούντα πράματα τζαι ούλλοι τούτοι οι ανθρώποι τζαι να προσέχει να μεν τα χάσει ούλλα. Αλλά τζείνη θέλει απλά συνέχεια να φύει. Να ξεκινήσει να βουρά προς άγνωστη κατεύθυνση τζαι να πάει κάπου αλλού!
Οπόταν σήμερα θα την κάτσω μέσα σε ενα αεροπλάνο τζαι θα την στείλω εσσώ της. Τζαι ελπίζω να κόψει τζαι το heatrow τες εξυπνάδες τζαι να νομίσω πως εν το connecting flight μου τζαι να εξαφανιστεί τούτη η άλλη που τη ζωή μου..
Απολογούμαι if none of the above makes sense φταίει τζείνη η άλλη..
