Ξαναξύπνησα στις 6μισι και για δύο ώρες συζητούσα με τον εαυτό μου κατα πόσο θα έπρεπε ή οχι να πάω δουλειά διότι "είμαι άρρωστη" και μες τα χιόνια η κατάσταση μου θα χειροτερέψει και δεν μπορώ και δεν αντέχω..εκεί που είχα πείσει τον εαυτό μου πως είχα δίκαο και "αμάν πλέον ούτε ενα sick leave εν μπορούμε να πιασουμε πλέον" και δεν θα πήγαινα, ξαφνικά αποφάσισα να πάω τζαι κανί πελλάρες έβαλα 4-5 layers, μπότες, καππελλούι, γάντια, σιάλι και εβγήκα έξω στην τρελλή ψατζή!
Ήταν όλα ολόασπρα. Το Λονδίνο ομορφαίνει και ηρεμεί με το χιόνι..λες και ο κόσμος slows down να το απολαύσει. Γνωρίζοντας τους Λονδρέζους βέβαια εγω ξέρω πως κατακρίβεια ο κόσμος απλα επιβραδύνει τους ρυθμους λόγω ανάγκης! It just takes longer να περπατάς βήμα-βήμα μες το χιόνι ειδικά διότι δεν είμαστε και συνηθισμένοι στα χιόνια! Αν μπορούσαμε θα τα αγνοούσαμε και θα τρέχαμε στις δουλείες μας! Ευτυχώς όμως δεν μπορούμε!!
Τελοσπάντων, εγω σήμερα αποφάσισα οτι πρέπει οπωσδήποτε να αγοράσω "λαστιχοποδίνες". Ίσως έτσι καταφέρω να αποφύγς την επανάληψη των περσινών μου περιπετειών όπου κάθε δυό και τρείς εβρέθουμουν χαμέ με βρεμένο κ***ο!! Παίζουν πολλά ενδιαφέροντα στυλάκια σε wellingtons (λαστιχοποδίνες στα εγγλέζικα). Σπουδαία ήβρα project!!!
