Interesting People

'Εχω να εξομολογηθώ κάτι...εβαρέθηκα λίο να διαβάζω, να ακούω και να συζητώ βλακείες! Έχω ανάγκη να διαβάζω και να ακούω πράγματα καινούρια, να μαθάινω, να σκέφτομαι..


Prime example του να ασχολείσαι με βλακείες: οι συγγραφείς των κυπριακών ειδήσεων..ειλικρινά τωρά..σκέφτονται και γράφουν ή απλά γράφουν..εγώ πάντως μπορεί να διαβάσω άρθρο δύο σελίδες..να βρω τουλάχιστο τρία typos, 75 συντομογραφίες οι οποίες δεν είναι defined (πού να ξέρω εγω η φτωχή ξενιτεμένη τι σημαίνουν ούλλα τούτα) and above all.. five minutes later όταν έχω διαβάσει ολόκληρο το άρθρο, αντιλαμβάνομαι πως βασικά εν έλεε τίποτε, εν εξήγησε τίποτε, εν έμαθα τίποτε..no value added που λεν τζαι οι Άγγλοι..
Άλλο παράδειγμα..ατομα που δεν ασχολούνται με τι συμβαίνει γύρω τους..τζαι 'γω ενεκάτσιασα τους ούλλους..αντιλαμβάνομαι..εν ούλλοι dodgy βολεμένοι and so on and so forth..αλλά εν θα τους δώσω τζαι carte blanche να συνεχίσουν επειδή sorry αλλά το να μεν μαθαίνεις τι γίνεται γύρω σου και να μην σε ενδιαφέρει βασικά εξισούται με το να σηκώνεις τα χέρια ψηλά τζαι να λαλείς it's OK κάμετε ό,τι θέλετε..εγώ βαρκόυμαι να ασχοληθώ καν να μάθω τι παίζει..

Έν λέω να μεν κουτσομπολεύκεις με τες φίλες σου και να ασχολείσαι με τα κοπελούθκια σου, ούτε να μην βλέπεις σαχλές ταινίες και dansing for you, ούτε πως δεν δικαιούσαι να περνάς ωραία (επβάλλεται!)! Αλλά ούτε τζαι να κάμνεις μόνο τούτα..add some value..είτε με το να δημιουργήσεις μια άποψη, είτε με το να προσφέρεις κάτι στον συνάνθρωπο σου, είτε με το να ασχολείσαι με κάποιο project which by some way makes things better..η τελοσπάντων με το να μου μιλάς για κάτι ενδιαφέρον, να μου μάθεις κάτι..να αναλύσουμε ένα θέμα που μας απασχολεί και τους δύο..

Τέλοσπάντων .. αλλόπως περνώ σοβαρή φάση..πρόσφατα επέρασα και it's all about enjoying life and having fun φάση..αλλά εν γίνεται σαν κοινωνία, σαν άτομα να είμαστε εντελώς ανεύ ουσίας...we can at least be kind..και για να είμαστε kind..πρέπει να ξέρουμε τι γίνεται γύρω μας...

Forgive and forget?

Στη σειρά "The Hills" η Lauren σε καποια φάση λέει μια τρομερή ατάκα της φιλενάδας της που την επλήγωσε πολλά. I want to forgive you and I want to forget you..

'Εχω φιλενάδες που με επληγώσαν..έχει μια φιλενάδα που την λατρεύκω επειδή παρόλο που με επλήγωσε she found her way back into my good books..ένη ξέρω πως ακριβώς (ξέρω η αλήθκεια) αλλα εννέν μια συγκεκριμένη πράξη εν το γεγονός πως down the line έκαμε να να νιώσω loved..

Έχω ένα issue με την αδιαφορία..συνήθως ασχολούμαι πολλά με τις φίλες μου..κόφτει με για τζείνες..εν μισές αρφούες μου..πληγώνουμε πολλά άμαν τζείνες αδιαφορύν.. I am needy..ξέρω το τζαι γω ξέρουν το τζαι τζείνες..οπόταν άμαν με έχουν χεσμένη, άμαν μου μιλήσουν άσχημα..άμα εν πολλααα εγωίστριες, αμαν με κάμνουν exclude..παίρνω τα!

Σιωπώ..συγχωρώ τες..προσπαθώ να τες καταλάβω ..αλλά ρε παιδκιά τι κερδίζετε με το να ασχολείστε τοοοοόσο πολλά με τον εαυτό σας..με τα δικά σας...εγώ πάντα σκέφτουμαι να τις κάμω include..να κάμω ό,τι μπορώ to support them..να ζήσω μαζί τους τες χαρές τζαι τες λύπες τους..νιώθω τες χαρές τους..νιώθω τζαι τες λύπες τους..κλαίω αμαν κάτι εν τους πάει καλα..χαίρομαι αμαν μου λεν κανένα καλό νεο..

Εν θέλω να παρεξηγηθώ .. έννεν πως θέλω να τα κάμνουμε ούλλα συνέχεια μαζί...ούτε καν να με πιάνουν τηλέφωνο κάθε βδομάδα να δουν αν ζώ..απλά να έχουν λίο την έννοια μου..ή άλλη επιλογή βέβαια είναι να σταματήσω και 'γω να ασχολούμαι μαζί τους..and where would that take us..να ζει ο καθένας την ζωή του μοναξιασμένα..give a little man..give a little..επειδή αλλιώς εννά 'χω τζαι 'γω ενα Lauren moment τζαι να σας σύρω ενα  I want to forgive you and I want to forget you..να τραβήσω την γραμμούα μου τζαι κανί..

Σούλλα η "inbetweener"

Χθες προσπαθούσα να εξηγήσω σε μια φίλη αγγλίδα πως πλέον νιώθω παντού foreigener.. Νομίζω ποτέ δεν θα νιώθω αγγλίδα as such..δηλαδή ποτέ ..

Λονδρέζα?

'Εχοντας ζήσει 13 χρόνια στο Λονδίνο έχω συνδεθεί με την πόλη..έχω ζήσει σε οκτώ διαφορετικά διαμερίσματα, δούλεψα σε έξι διαφορετικά γραφεία, πήγα σε δύο διαφορετικά πανεπιστήμια..ε όσο να ΄ναι με την κάθε (κεντρικish) περιοχή του Λονδίνου έχω ένα άλφα παρελθόν...Η πιο μεγάλη χαρά του Λονδίνου είναι η εξερεύνηση..το να βρείς ένα καινούριο μπαράκι για τις Παρασκεύες, να πας σε ένα καινούριο πάρκο με το ποδήλατο, να βρεις ενα εστιατοριάκι που φτιάχνει τέλειο sushi κοντά στο γραφείο...τα κακά του Λονδίνου αρχίσαν και μου φαίνονται λιγότερα..το tube δεν με χαλά πλεον..ευκαιρία να διαβάσω το βιβλίο μου..η ομίχλη μου φαίνεται ρομαντική..το σαββατοκυρίακο μπαίνεις στο αυτοκίνητο και σε δυό ώρες βρίσκεσαι στα cotswalds - πολύ γραφικά χωριουδάκια κοντά στην Οξφόρδη..I have adapted.. (οκ την βροχή και το κρύο ακόμα παλεύω να τα αντέξω 11 μήνες τον χρόνο)

Αγγλίδα;

Παρόλα αυτά, Λονδίνο και Αγγλία δεν πάνε μαζί...ποτέ δεν χάρηκα (to date) με την επιτυχία ενος Άγγλου αθλητή (ας πούμε βλέποντας τον Murray να παίζει tennis, όχι μόνο δεν χαίρομαι αν πάει καλά αλλά θέλω να χάσει..παλιοεγγλέζος (σκωτσέζος fine..), δεν προσπάθησα ποτέ να φτιάξω καποιο αγγλικό φαγητό..γιαξ..βρίσκω την φάση βασιλική οικογένεια από γελοία μεχρι τραγική..και πάνω απ' όλα νιώθω ξένη..όχι τόσο σαν πολίτης (κατακρίβεια καθόλου σαν πολίτης) αλλά τα γέριμα..εν έμεγάλωσα δαμέ.. όχι δεν ξέρω να παίζω tennis/golf/handball..όχι δεν ξέρω τι έγινε στους Eastenders το 1992..όχι δεν έχω ιδέα ποιός είναι ο τάδε παρουσιαστής που παρουσίαζε την τάδε εκμπομπη πριν 10 χρόνια..όχι δεν ξέρω που είναι το forest park αν δεν μιλούμε για τις Πλάτρες ...όχι δεν πίνω μπύρα και δεν έχω ιδέα τι είναι το stout..ναί μερικές φορες λέω βλακείες π.χ the day got bigger (hello longer!!).. τι να πείς; κάποια πράγματα δεν μαθαίνοντε χεχε..και πάντα πάντα στην καρδιά μου είναι το νησί μου, η απίστευτα ξέγνοιαστη, χαρούμενη, γεμάτη αγάπη παιδική και εφηβική ηλικιά που έζησα στην Κύπρο, η γειτονιά μου, η απίστευτη φύση στα βουνά, το να κάθεσαι στην παραλία την ώρα που βραδίαζει , η μυρωδιά της Άνοιξης, οι φίλοι μου, η οικoγένεια μου, να μπαίνεις στο αυτοκίνητο και σε 3 λεπτά να κάθεσαι στον κήπο της γιαγιάς σου να πίνεις λεμονάδα, να στέκεσαι πάνω που την φουκού να τσιμπάς σουβλάκια που έκαμε ο παπάς σου!

Κυπριοπούλλα;

Η καρδιά μου έιναι Κυπριακή..ακόμα και ελληνική μέσα μέσα (πήγα δημοτικο τα 80s come on! είνα καποια πράγματα που το μυαλό ίσως απορίπτει - Ένωση; γιατί; γιατι; γιατί;! - αλλα η καρδιά μένει κολλημένη (ήντα λεβέντισσα η Μπουμπουλίνα ας πούμε)..αλλά το μυαλό μου ξεκόλλησε δυστυχώς ή ευτυχώς..

Γιατί ρε παιδκια..τι τα εχρειάζεστουν τα ΒΜW (τζαι τα Quashqai τα καινούρια δηλαδή ας μεν περιοριστούμε στα ΒΜW τζε τα Μερσεντές...) τες πισίνες..τες Λουί Βιτόν.. γιατί αφήνουμε ενα μάτσο καθυστερημένους, αμόρφωτους, χαραμοφάηδες να μας διοικούν την χώρα, γιατι εν κατόρθωμα να έγινες πλούσιος απ το να στήνεις εταιρίες των Ρώσσων..κλαπ κλαπ είσαι πολλα καινοτομικός, δημιουργικός, ανακάλυψες το πόλυ πιφ..και πάνω απ' ολα έχεις 3 μερσεντές, μια φαντασμένη κόρη και μηδέν αλλα μηδέν ήθική..άλλα όοολη η Κύπρος σε είχε για είδωλο..μπράβο Κύπριοι μου.. Επίσης γιατί ειναι όλοι outraged που μετά απο 40 χρονια που εσχολάναν η ώρα δυόμιση και εδουλέφκαν για ένα οργανισμο που όι μόνον επάττισε αλλα επήρε τζαι την μισή χώρα μαζί του εχάσαν τους 63 μισθούς εφάπαξ (ενηξέρω πόσοι ενη απλά λεμε)..κουμπάρε τι έκαμες για να σώσεις τούντον οργανισμό..εν δυνατό να μεν εφαντάστηκες πως ήταν να παττίσει eventually έτσι όπως επήαινε η φάση? αμαν το αντιλήφθηκες πως εν επιέναν τα πράματα καλά γιατί εν έφυες..ε ναί που να βρείς τωρα αλλού να σχολάνεις η ώρα δυόμιση τζαι να πληρώνεσαι έτσι μισθό..

Τζαι εν ακούαν τζαι κανενού..εξέραν τα ούλλοι ΟΥΛΛΑ..ελέαν όι left right and centre τζαι ο κόσμος επίστεφκε πως καλά εκάμναν..


Εξομολογούμαι πως τους εζήλευκα ούλλους με τα αυτοκίνητα τους, τις δουλείουες τους που σχολάναν την Παρασκευή νωρίς τζαι επηαίναν θαλασσούα..τες πελώριες βεράντες τους, τα super cool έπιπλα τους... εζήλευκα και from time to time ζηλέυκω ακόμα..αλλά παραπάνω θυμώνω! Που ένας λαός ολόκληρος ήταν τοσο greedy..τόσο ξερόλας, εθαύμαζε και θαυμάζει τον κάθε opportunist, έξέχασε να αγαπά την χωρα του για την ομορφιά της και εθαυμαζε παραπάνω τα αυτοκίνητα και τα διαμερίσματα του...επήαινε στο πανεπηστήμιο του Northumberland τζαι εκάθετουν 3 χρόνια στα καφέ για να 'ρτει πίσω να του κανονίσουν μια δουλειά στο δημόσιο/την τράπεζα/στην εταιρεία που παρέχει corporate services/στην οικογενειακή επιχείρηση.. ε κανεί..εν έλυπηθηκα τόσο με το κούρεμα.. ομολογώ το..εν με κόφτει που εχάσαν οι πλόυσιοι τις 1000ς τους...ελυπήθηκα για τις επιπτώσεις στη Κυπριακή οικονομία..there was potential..and there's not much left..που την λαιμαργεία εδημιουργήσαμε φούσκα..έσπασε η φούσκα το λοιπόν..ακόμα εν αντιληφήκαμε τις επιπτώσεις ..αλλά το παιχνίδι κοντεύκουμε να το χάσουμε.. και η νοτροπία δεν αλλάσει..ούτε η ηγεσία αλλάσει..οι ίδιοι χαραμοφάηδες αμόρφωτοι πατσιόγεροι τζαι τα κοπελλούθκια/γιούθκια τους!

Anyway..point being πως και στην Κύπρο νιώθω ξένη..εκτος απο το disilusionment και το ότι ξεχνώ τα ελληνικά μου..εχτός του ότι πιστεύω πως στην Κύπρο ο κόσμος επιλέγει την καλοπέραση απο την ηθική, εκτός απ' το πόσο νευριάζω με τον ξερολισμό και το κόλλημα με αυτά που μάθαμε .... λατρεύω τις pubs και βρίσκω γελοίο το να πηγαίνεις για καφέ 3 ώρες,  λατρεύω τα wellies και βαριέμαι να βάφομαι και να κομμωτηριάζομαι, συζητώ τον καιρό daily, έχω γίνει πολύ ήρεμη.. λατρεύω τους μακρινούς περιπάτους..λατρεύω τα φλοράλ φορέματ που μοιάζουν με κουρτίνες, μου αρέσουν τα παλιά έπιπλα και τα χειροκέντητα πετσετάκια..βλέπω Gavin and Stacey τζαι φίρνουμε που το γέλιο..και για ό,τι προτείνω στην αδερφή μου για τον επικείμενο γάμο μου παίρνω απαντήσεις του τύπου "Κόρη μου έγινες τέλεια εγγλέζα!".. so voila εδώ είμαι ξένη..στην Κύπρο λαλούν μου πως έγινα Εγγλέζα και απο μέσα μου σκέφτομαι ε σόρρυ που εν έχω μερσεντες τζαι εν επήα κομμωτήριο την Παρασκευή..τζαι που εν ονειρεύκουμαι να γίνω πλουσια επειδή εχω μέσο..

Έτσι λοιπόν έγινα μια inbetweener..(που παρεπιμτώντως εν φανταστική τζει που εγγλέζικη κωμωδια στην οποία παίζουν τα not so cool κοπέλια στην εικόνα)!