Σούλλα φερ' τα μίλια σου!

Δεδομένα:

• Tο καλοκαίρι ήρθε κι έφυγε και ακόμα δεν πήγα διακοπές (ένα weekend getaway στις αρχές του Ιούλη ΔΕΝ μετρα!).
• Το Λονδίνο έχει επιστρέψει στον παλιό κακό, γκρίζο και βροχερό εαυτό του.
• Bρίσκομαι σε μια in between situations φάση (ο εργοδότης μου με δάνεισε σε ένα πελάτη για 6 μήνες. Οι ώρες που δουλεύω έχουν διαιρεθεί δια δύο  και το ίδιο έχει συμβεί και στην ποιότητα της δουλειάς της οποιάς κάνω).
• Διαβάζω το Anyone can do it (βιβλίο που έγραψαν οι enterpreneurs πίσω απ' την αλυσίδα Coffee Republic και το οποίο συνεχώς θέτει στον αναγνώστη βαθιά ερωτήματα για το τι ζήτας απ' την ζωή/καριέρα.)
• Σήμερα το πρωί θεώρησα σωστο να συζητήσω με τον παπά μου (τον πλέον παραδοσιακό τύπο) για το αν είναι καλή ιδέα να παραιτηθώ απο μιά δουλεία με την οποία έχω love hate relationship.
• Εψές έθεσα στον φίλο μου το γνωστό ερώτημα αν λοαρκάζει ποττέ να πάμε πίσω στην χώρα μας και κλασσικά ελίχτηκε με τρόπο γυρώ που την ερώτηση απόφυγε να την απαντήσει, εκατέβασα τα μούτρα μου τζαι έππεσα να τζοιμηθώ (note: to his defence όποτε είμαι έστω και λίο depressed ή υπο την επήρροια του PMS επιτήθουμαι του με τούντην ερώτηση στην οποία ο άνθρωπος σε πίο λογικές στιγμές we have established πως δεν έχει απάντηση).
• Βρίσκομαι υπο την επήρροια του PMS.
• Προχτές πάλε αποχαιρέτησα άλλη φίλη μου η οποία πιάνει τα βουνά και τα λαγκάδια και φέυγει απο το Λονδίνο κα πάει σε τόπους μακρινούς και εξωτικόυς κυνηγώντας νέες περιπέτειες.
• Προχτές επίσης κατά λάθος έλαβα μέρος σε συζήτηση του τύπου to χαρτ(ωθείς) or not to χαρτ(ωθείς) και to γεννοβόλ or not to γεννοβολ. Άσε πολύ κακό τούτες οι συζητήσεις με τες κορούες! Πέφτει πάντα κάμποσος διπλωματισμός, κάμποσα παραμυθία (προπαντως στον εαυτό του ο καθένας) και άλλες λοιπες weird κουβέντες..

Αποτέλεσμα

• Εσυγχύστηκα τέλεια!
• Εν έχω ιδέα τι μου γίνεται.
• Έχω τάσεις φυγής του τύπου να σηκωστώ τωρά που το γραφείο να αρκέψω να βουρώ ενη ξέρω ουτε τζαι γω για που.
• Ο νους μου γυρίζει που το σκέφτου σκέφτου.
• Έγραψα ακόμα δυό γραμμές του βιογραφικού μου.
• Το πρωί άφησα μήνυμα μες την βαλίτσα που επακκέταρε ο φίλος μου που πάει σήμερα Κύπρο για διακοπές του τύπου "I love you..pls συγχώρα με που σου βάλλω δύσκολα" τζαι παρολίγο να φιρτώ στο κλάμα που την συγκίνηση που εν θα τον δω για 4 ημέρες..

Συμπέρασμα

Άραγε να πάω να δω κανένα ψυχολόγο για πάσα ενδεχόμενο? Οι συναδέλφισσες που εν πολλα θύματα του καταναλωτιμού πηέννουν σε life coach μισση μου! Αλλα κουμπάρε αντί  £200 την επίσκεψη καμιά φορά εν καλύττερα να τα γράψω στο blog τζαι να ελπίζω πως εννά διευκρινήστει πως το PMS τελικά φταίει για όλα..